Kolejną z listy lektur naszego klubu była książka Piotra Bojarskiego, historyka -„Fiedler, głód świata”. To opowieść o naszym najsłynniejszym podróżniku, którego zamorskie wyprawy śledziło mnóstwo czytelników, a relacje z jego egzotycznych podróży wydano w kilkunastu językach i 10 milionach egzemplarzy.

Autor bardzo dokładnie prześledził życie podróżnika od najwcześniejszego dzieciństwa do podeszłego wieku. Ukazuje czytelnikowi sylwetkę człowieka niemalże opętanego podróżniczą pasją, pracowitego, upartego w dążeniu do celu. Autora „Dywizjonu 303”możemy podziwiać za patriotyzm, kilkukrotne odbudowywanie od podstaw swojej egzystencji, dbałość o odpowiednią szatę edytorską swoich książek, filantropię czy walkę z chorobą. Możemy współczuć mu przedwczesnej śmierci ojca, z którym był mocno związany, śmierci córki czy utraty całego majątku. Ale nie polubimy go za wykłócanie się z wydawcami, literatami czy towarzyszami podróży i konformizm w powojennych latach. Jego postać nakreślona w tej biografii wypada blado, a przecież był powiewem egzotyki w szarych latach powojennej Polski. Odniosłam wrażenie, że nie wszystko udało się autorowi przemycić, nie doszukamy się tu wielu anegdot, trochę pikantniejszych szczegółów, wszak Arkady Fiedler był znanym łamaczem niewieścich serc.

Jak to określiła jedna z klubowiczek „samej biografii brakuje pieprzu”. Jeżeli szukamy w niej sensacji, smaczków to nie znajdziemy. Dostaniemy natomiast drobiazgowo opracowane kalendarium życia Arkadego Fiedlera, a miłośnicy historii dużą dozę dziejów Poznania i Wielkopolski. Obwoluta zachęca do czytania, ale niewiele czarno-białych zdjęć ilustruje życie tak znanego człowieka.

Halina Jasnosz