„Cudowne lata” francuskiej autorki Valerie Perrin to kolejna po „Życiu Violette” czytana przez nas jej książka. Przeczytana, omówiona i zaaprobowana jako kolejna dobra pozycja do polecenia innym czytelnikom. To wielowątkowa powieść, która na kolejnych stronach powoli odkrywa nam swoje tajemnice.

„Cudowne lata” przenoszą nas do małego prowincjonalnego, francuskiego miasteczka gdzie mieszka trójka nastolatków. Adrien, Etienne i Nina to bohaterowie powieści na przestrzeni trzydziestu lat. Przede wszystkim jest to książka o przyjaźni, która mimo zawirowań losu może przetrwać i dać pożądane oparcie w odpowiednim momencie. To powieść o złożonych życiowych wyborach, problemach nastoletnich i dojrzałych bohaterów. Brak akceptacji rodziny, porzucenie, miłość, strata, nadzieje, niewłaściwe decyzje. Tematy, których nie brakuje we współczesnym życiu każdego z nas. Znajdziemy też w niej wątek kryminalny i coś dla miłośników zwierząt.

Dla mnie najbardziej istotnym fragmentem tej powieści jest tragiczna śmierć dziadka Niny. Autorka znakomicie podkreśliła fakt, jak jedno wydarzenie pociąga za sobą inne i ma wpływ nie tylko na głównych bohaterów, ale i na osoby postronne. Stawia też nam czytelnikom pytanie czy można uciec od przeszłości. Wątki tej książki splatają się ze sobą i choć zaburzona chronologia może utrudniać czytanie to to wszystko powoli się wyjaśnia. Mimo wolnego tempa akcji czytamy ją z napięciem. Wydawnictwo Albatros ma dar przyciągania czytelników graficzną szatą książki i tak się dzieje w przypadku „Cudownych lat”. Nic nie można zarzucić też tłumaczeniu. Czyta się dobrze, piękny język i plastyczne opisy towarzyszą nam przy lekturze. To powieść dla tych czytelników, którzy cenią sobie w lekturze uczucia i emocje.
Halina Jasnosz