Ostatnie styczniowe spotkanie naszego DKK przebiegało w gorącej atmosferze dyskusji nad książką historyczno-biograficzną „Katarzyna Aragońska”. Recenzję z tej książki napisała jedna z klubowiczek, chciałabym tylko dodać, iż jestem pod dużym wrażeniem wiedzy historycznej klubowiczek. Doskonale orientują się w tej epoce, znają realia, fakty historyczne, dynastie, powiązania rodzinne całej ówczesnej Europy. I takie właśnie książki należą do ich ulubionych.

Książkę Gilisa Treletta „Katarzyna Aragońska – Hiszpańska Królowa Henryka VIII” miałyśmy przyjemność przeczytać na przełomie 2013/2014 roku.
Z ogromną rzetelnością, zaskakującą dokładnością przekazu autor przedstawia historię życia Katarzyny – królowej. Katarzyna wychowana była przez nowoczesnych na tamte czasy rodziców Izabelę Kastylijską, najpotężniejszą kobietę w Europie, królową matkę i Króla Ferdynanda we wielokulturowej Hiszpanii na jedną z czterech najlepiej wykształconych kobiet Europy.
Autor podkreśla, że jedyną słabością Katarzyny była jej płeć. Główną strategią polityki Izabeli dotyczyła małżeństw jej córek. Dlatego trzyletnią Katarzynę zaręczono z dwuletnim Arturem synem Henryka VII. Od tego czasu mała księżniczka zostaje przyuczona do roli królowej. Szczególną uwagę przykładaną do wykształcenia można poprzeć przykładami. Katarzyna nauką czytania i pisania rozpoczęła w wieku sześciu lat, uczyła się łaciny, języka angielskiego, francuskiego, miała ogromną bibliotekę i własne szachy.
Wiedza i erudycja Katarzyny wywarła duże wrażenie na Erazmie z Noterdamu. Moralna i religijna edukacja Katarzyny pomogła jej w konieczności zachowania opanowania, dyskrecji, przyzwoitości.
Przemiana Katarzyny z hiszpańskiej infantki w angielską księżniczką miała początek z chwilą zawarcia ślubu z Arturem. W krótkim czasie musiała poznać nowe zasady, zwyczaje i etykietę. Stosunki polityczne pomiędzy Hiszpanami, a angielskim Henrykiem VII miały odzwierciedlenie w życiu Katarzyny. Musiała się przystosować do surowych warunków angielskich zamków. Śmierć Artura, szare otoczenie doprowadziło do depresji księżnej. Pozostająca w obcym kraju wdowa traciła zaufanych ludzi.
Drugi ślub Katarzyny z Henrykiem był skromny, miał prywatny charakter, był początkiem zmian w historii Anglii. Młodzi zaprowadzili nową idee sprawowania władzy. Katarzyna szybko weszła w rolę królowej. Godnie reprezentowała Henryka, brała udział w negocjacjach, była królową zabaw, uczt i polowań. Wystawne życie, demonstrowanie bogactwa przede wszystkim przed wrogami, przyjemność wydawania pieniędzy na biżuterię i tkaniny stanowi tło starań królowej o przedłużenie dynastii. Przeżyła tylko jedna córka Henryka i Katarzyny - Maria. Katarzyna wykazuje się tu w roli kochającej matki, wychowującej córkę na królową w warunkach pozoru wolności intelektualnej kobiet. Katarzyna miała ambicje być królową, a nie żoną króla. Po odmowie złożenia zgody na rozwód z Henrykiem Katarzyna odczuła duży szacunek Anglików. W dramacie procesu rozwodowego rolę pierwszoplanową odgrywa Katarzyna. Kampania fałszu, obłudy, donosicielstwa Henryka przeciw żonie nie odniosła spodziewanych rezultatów. Należy podkreślić zachowawczą rolę Papieża w sprawie rozwodowej. Katarzyna wycofana z polityki cały czas zachowała swoją miłość i wierność Anglikom.
Książkę G. Tremletta jest bardzo wiarygodna, napisana lekkim językiem, nie jest typową książką historyczną, omija nużące czytelnika daty. Wiernie odzwierciedla zwyczaje, życie i obyczajowość w ówczesnej Anglii. Należy podkreślić dużą pracę i wysiłek autora w napisanie tak rzetelnej książki.
Z punktu widzenia naszych klubowiczek to najlepsza z dotychczas przeczytanych przez nas książek. Jednomyślnie stwierdziłyśmy, że historia życia Katarzyny jest pełna zakrętów. Podkreśliłyśmy sprzeczność w postaci królowej, która z jednej strony wychowana do posłuszeństwa, chce mieć dużo do powiedzenia. Nietuzinkowa kobieta, która z wiary czerpie siłę.
Książka jest pięknie wydana, czytelna czcionka, pomocne w czytaniu jest drzewo genealogiczne rodziny królewskiej. To wszystko zachęca do zapoznania się z pozostałymi pozycjami wydawnictwa Astra dotyczącymi dynastii Tudorów.

Barbara Markiewicz

Spotkanie DKK - 10.01.2014 r.
(fot. biblio)