Anthony Doerr „Światło, którego nie widać”
- nagroda Pulitzera 2015

Dwoje młodych bohaterów powieści
poznajemy w 1934 roku.
Ona, Marie-Laure LeBlanc, jest 6-cio letnią tracącą wzrok dziewczynką. Mieszka z ojcem w Paryżu, czas spędza w Paryskim Muzeum Przyrodniczym, uczy się poznawać świat dotykiem, węchem, słuchem bo widzieć już nigdy nie będzie. Poznaje również niesamowitą historię bezcennego diamentu Morze Ognia.

On, Werner Pfennig, 8-letni sierota dorasta w domu dziecka w małym górniczym niemieckim miasteczku. Jego przeznaczeniem jest praca w kopalni węgla. Jest niezwykle utalentowany. W Niemczech zaczyna panować nazizm, nauka w wojskowej szkole i miłość Wernera do radia pozwalają mu uciec w świat.

Na kartach powieści poznajemy losy bohaterów. Akcja rozgrywa się we Francji, Niemczech, na polach Ukrainy. Marie-Laure i Wernera oddzielają setki kilometrów i cały koszmar wojny. Nieuniknione spotkanie ma miejsce w sierpniu 1944 roku w bombardowanym przez aliantów Saint-Malo na wybrzeżu Bretanii.

Jak zakończy się ta pasjonująca historia? Zachęcamy do przeczytania tej porywającej książki napisanej pięknym, plastycznym, poetyckim językiem. Krótkie rozdziały tworzą doskonale skonstruowaną całość, którą wspaniale się czyta. Serdecznie polecamy tę wspaniałą książką do przeczytania wszystkim miłośnikom książek.

Miłośniczka książek z DKK
(K. Dubaniewicz)