Książka Szymona Twardocha wydana przez Wydawnictwo Literackie już swą „gazetową” okładką z dawnych lat zaprasza nasz do zagłębienia się w świat XX- lecia międzywojennego.

Jesteśmy w Warszawie, tuż przed II wojną światową, Warszawie „rozłupanej” na część polską i żydowską, a tę ostatnią widzimy przez pryzmat kilku warstw społecznych. W świecie przedstawionym spotykamy postacie historyczne (np. generała Felicjana Sławoja Składkowskiego), autentyczne wydarzenia (np. z Berezy Kartuskiej) wplecione w bogatą fikcję literacką. Świat przedstawiony oglądamy jakby przez szkło zielonej butelki, na dnie której znajduje się osad. Osad, który wciąga swą brutalnością i dosadnością. Przyzwyczajeni do literatury żydowskiej pokazującej bogatą historię Żydów, ich obyczajowość, tradycje, przedsiębiorczość, ale i bogobojność – tu zderzamy się z zupełnie innym światem starozakonnych.

Autor bawi się z nami w kotka i myszkę chronologią, balansując postacią głównego bohatera – narratora Mojsze Bernsztajna (?). Poddajemy się tej zabawie, żeby w którymś momencie krzyknąć – „Mam cię!” – bo mamy wrażenie, że już znamy wyjście z tego labiryntu, ale to tylko wrażenie…

Jeśli chcą Państwo zobaczyć między innymi brud przedwojennej Warszawy – gangsterów, haracze i ich wymuszenia, brutalne morderstwa, szemrane interesy, narkotyki, prostytucję i alkohol lany strumieniami (historia zatacza koło) – zapraszam do lektury.
Elżbieta Węglowska